Ze zijn jong, aantrekkelijk en succesvol, maar vrijgezel. Dit weekend namen negen vrouwen het heft in eigen handen en organiseerden een Vrijgezellen Valentijn Diner. Voor de vijfde keer, bij iemand thuis, midden in de Pijp. ‘In New York gebeurt dit steeds vaker.’
De biologische klok tikt door, dus moet er actie worden ondernomen. Begin januari ging een e-mail rond onder de vriendinnen: “We gaan niet meer voor ‘hij is okay, gezellig, tja knap, ik weet het niet, maar heel aardig’. Dit jaar gaan we voor Mr. Perfect.” De mannen werden gevonden in de kroeg, op straat of benaderd via vrienden. In een paar dagen werden negen vrijgezellen mannen gestrikt.
“Vanavond vier ik mijn jubileum,” zegt Iris (27), die vijf jaar geleden het eerste diner organiseerde en net als haar vriendinnen liever niet met achternaam wordt vermeld. “Het heeft één keer tot een serieuze date geleid, maar die jongen liep helaas te hard van stapel.” Waarom ze eerder nooit een leuke man vond? “Geen idee.” Nog voor de eerste mannen aanbellen, wisselt de gastvrouw van schoenen – ze houdt zich nauwelijks staande op de rode hoge hakken – en vult ze haar glas bij met rode wijn.
De vriendinnen van Iris hebben een brede vriendenkring, zijn stuk voor stuk hoger opgeleid en succesvol in hun vakgebied. De jongste is 25, de oudste 36. Maar de ware zijn ze geen van allen tegengekomen. Waar dat aan ligt? Hoge eisen? Zelf weten ze het eigenlijk ook niet.
Even na achten arriveren de eerste mannen. “Voor de mannen is het eigenlijk veel spannender,” zegt Iris terwijl ze gehaast een slok wijn neemt. Nog voor het voorgerecht geserveerd is, wordt er al druk gebabbeld. Iris: “Jongens, een sms! Wie heeft Hans geregeld? Dirigeer hem hier effen naartoe.” Even later. “Jongens, jongens,” roept Iris. “Nu iedereen er is kunnen we gaan eten. Per gang wisselen we van stoel. Geniet ervan!”
Tussen sommigen koppels klikt het, tussen anderen helemaal niet. De gesprekken lopen uiteen. Van vragen over werk- en studie, tot de vraag hoe ze hier in godsnaam in verzeild zijn geraakt. “Iris heb ik een tijdje terug in de kroeg ontmoet,” zegt Auke (32). “Ze nodigde me meteen uit. En waarom niet? Je ontmoet mensen, bij iemand thuis. In New York gebeurt dit steeds vaker, zag ik laatst op tv. Hartstikke leuk gewoon.”
De voorraad lege flessen bier en wijn is al groot als het hoofdgerecht nog geserveerd moet worden. “Weet jij hoe je een worst moet opwarmen?” vraagt vriendin Sanne aan de verslaggever. Wijzend op de rookworst voegt ze er lachend aan toe: “Ik ben vegetariër.” Sanne is ook de vragensteller tijdens een spelletje die de mannen uit hun tent moet lokken. “Waar wil je het liefst gestreeld worden?” Rogier (30): “Op zo’n moment maakt dat niet meer uit.” Sanne is in haar sas. “Wéér zo’n goed antwoord!”
Een toast wordt uitgebracht. “We hebben een koppel,” roept iemand. “Vrijgezel of niet, over vijf jaar doen we dit nog steeds,” zegt Iris lachend. “En nu op naar de kroeg!” Van Kingfisher, via nachtkroeg Mazzeltof gaat het weer terug naar de woning van Iris. “Sanne heeft beet!” zegt de organisator lachend, terwijl ze op weg is naar haar bed. “En ook al heb ik Mr. Perfect niet ontmoet, het was een fantastische avond.”